Betawi Punya Cerita “Beberes mo Puasa”
Oleh: Bang ILok
(ketua Yayasan Kebudayaan Orang Bekasi/Koasi)
Orang tua kita dulu sebulan mo puasa udah pada beberes buat nyambut entuh bulan mulia, apa go dikerjain dari nyeng namanya ngored kuburan, ngapur pager( bilik) rumah, bersiin uwung-uwungan rumah nyeng banyak kabang -kabangnya, barang -barang nyeng kaga kepake kaya dodot pada dibakarin, nyeng masing kepake pada disimpen di loteng.
Kemariin dikit udah mo deket abis pada ngembang ( nyekar) ama rowahan entuh pada kedangsakan bikin pelita ama colen buat dipasang di jalan atawa di gang masup rumah biar kalo kita pada mo sembayang taraweh kelanggar kaga pada kepaduk tunggak ama akar maklum nyeng namanya jaman dulu pan masing jumbleng( gelap) elon ada listrik.
Sumur-sumur pada dipasangain pelita nyeng dibikin dari peles (botol) obat atawa dari kaleng susu, koan pan dulu mah nyeng namanya sumur masing pada diluar lah kalo kaga dipasangin lampu takut pada nyemplung. Bulan puasa mah pan enyak kita pada wara wiri ngambil aer kesumur buat masak saur , ngambil wudhu sudahan kencing ama berak mah emang kudu butuh aer.
Baba kita udah pada siap-siap dah nyari duit buat bahan munggahan, ngolah sayur bandeng ama ikan mas biar makan saur mao puasanya rada sigrahan dan sumbrah koan apan nyeng namanya makan saur mah beda ama makan biasa kalo masakanah kurang sreg lah koan jadi kaga nafsu pisan apalagi nyeng namanya bocah nyeng baru pada belajar puasa.
Tapi nyeng namanya lauk dulu mah ada nyeng kaga beli karena orang dulu mah rajin ama nyeng namanya piaraan ada ikan, ayam, entog ampe kambing go ada jadi kalo pas lagi kaga punya duit buat beli lah entuh tinggal newak atawa nangkep aja buat diolah atawa dijual buat dituker ama lauk nyeng laen.
Jadi orang dulu mah jangan pada diajarin ama nyeng namanya Tarhib Ramadhan udah pada ngarti karena persiapan nyambutnya udah rame persiapanya sebulan belon nyampe arinya udah pada kedangsakan….
Penulis:Bang ILok
Ketua Yayasan Kebudayaan Orang Bekasi ( KOASI)

 
								 
								 
								